Van 1 september tot nu
Door: Mirte
Blijf op de hoogte en volg Mirte
15 November 2007 | Zwitserland, Ascharina
Als aanvulling op de andere verhalen, nu nog de periode van 1 september t/m nu.
In september zijn we met zijn allen een weekje naar Nederland geweest.
Voor Tinze was het al 1,5 jaar geleden, en voor Silke was het de eerste keer. Tinze vond het dan ook erg spannend en had geen idee hoelang het rijden was naar Nederland. Dat het ver was hadden we al verteld, maar hoelang dat dan precies is had ze geen idee van.
s’Nachts om 2 uur stonden we op en zijn we vertrokken. Iedereen inladen en vertrekken maar.
Onderweg zijn we een paar keer gestopt om de hond even uittelaten en de kinderen even wat beweging te geven, en een broodje te eten.
Na 9 uur te hebben gereden kwamen we aan bij oma Loes en opa Gerard (de ouders van Ludy) in Gendt. Hier hebben we de hele week geslapen.
De planning was ook om decoratie spullen te kopen voor in het restaurant in Saas. Aangezien het de Fliegende Hollander heet, waren er scheepsartikelen nodig. En waar kan je die beter halen dan in Nederland. Anja en Ludy zijn op pad gegaan naar heel veel winkels en ik heb met de kinderen lekker in de nederlandse regen gewandeld. Wat had ik die gemist, haha.
Ook zijn we nog een dagje naar oma Anneke en opa Chris (de ouders van Anja) op bezoek geweest. En nog een dagje naar het prachtige zeeuws-vlaanderen. Eerst langs de scheepswerf in Walsoorden, waar we heel veel mooie dingen hebben gevonden en gekregen. Daarna naar Koewacht, heerlijk geluncht met mama en Karima, nu we met zijn allen in Nederland waren wilde ik graag Koewacht laten zien. Omdat mijn papa moest werken zijn we nog even langs de kinderboerderij in Terneuzen geweest, even gespeeld en toen weer terug gegaan naar Gendt. Na een weekje in Nederland zijn we met een hele volle auto terug gereden naar Ascharina. De vraag was of wij er nog wel inpaste, zo vol was hij geladen. Maar uiteindelijk na veel moeite paste we er nog net in, en waren we na een reis van 8,5 uur weer thuis.
Een paar dagen later kwam de familie Rijk op bezoek. Mijn oma (van 88 jaar), tante Leny, ome Huib, tante Anja en mijn moeder. Mijn oma was zo trots als een paauw dat ze met al haar 4 kinderen op pad ging en dat nog wel naar haar (lievelings) kleindochter in zwitserland.
Ze zijn hier van donderdag avond tot maandag ochtend geweest. We zijn naar de markt in Klosters geweest en daarna met de trein naar Davos. Hier zijn we met het gondeltje omhoog gegaan, daar even gewandeld en toen weer met de gondel naar beneden.
Ook zijn we nog naar Partnun geweest, dat is een meertje hier in de buurt waar je naar toe kan wandelen. Oma is samen met tante Leny in een restaurantje gaan zitten en de rest is naar de partnunsee gelopen.
We zijn ook nog even in Saas gaan kijken, na daar een kopje koffie te hebben gedronken en van het uitzicht te hebben genoten zijn we weer terug gegaan naar Ascharina.
De zondag was er een openlucht kerkdienst in St. Antönien. Daar heb ik oma, mama en ome Huib naar toe gebracht. Tante Leny en tante Anja zijn er later naar toe gelopen, er was daarna nog een feest, daarna heb ik de hele familie opgehaald. S’avonds zijn we in St. Antönien uiteten geweest. Maandag ochtend vertrok hun trein om 06.15 in Landqaurt, dus vroeg op en naar het station. Het familie weekendje zat er weer op.
Begin oktober hadden we nog een paar hele warme dagen. Tinze en Silke hebben nog heerlijk in hun zwembadje gezeten. Een beetje warm water erin en genieten maar. Je kunt Silke geen groter plezier doen, dan in bad te gaan.
25 Oktober was het dan zover, Silke werd 1 jaar. Anja’s broer, schoonzus en kinderen waren hier toevallig op vakantie en kwamen natuurlijk taart eten en feest vieren. Ook Ludy’s broer was er om te helpen met klussen en kwam ook een stukje taart eten. Silke kreeg een heleboel kadootjes, waar ze heerlijk mee kan spelen.
Weet je wat er ook nog eind oktober gebeurde, het ging uit met Niek.
De liefde was over en voor ons beide was het duidelijk dat het over was.
We zijn met vriendschap uit elkaar gegaan, we zien elkaar nog regelmatig zonder problemen. Gelukkig maar.
Vorige week maandag ging ik samen met Silke naar Davos. Alvast wat sinterklaas inkopen doen, en even wintershoppen. Ook zijn we nog even op bezoek geweest bij een collega van Anja. Op de terugweg was de tank van de auto leeg, dus ging ik even tanken. Daarna reed ik weer verder, maar na een paar bochten begon de auto een beetje te stotteren en daarna stopte de auto opeens. Ik probeerde weer te starten, maar het lichtje van de accu ging branden en de auto starte niet. Ik heb toen Ludy gebeld en die was toevallig thuis, hij zou wel even komen. Ondertussen heb ik samen met Silke naar de koetjes gekeken, het was gelukkig mooi weer. Toen Ludy er was probeerde hij te starten, maar het lukt niet. Opeens zij hij tegen mij, heb je net getankt. Ik zei ja, hij vroeg wat het je getankt? Ik gewoon zeggend, benzine 95, hij keek mij een beetje vreemd aan, maar ik begreep er niets van. Toen viel opeens het frankje ik had benzine in de dieselauto gedaan, oeps foutje. We hebben twee auto’s, een met diesel en een met benzine. Ik had zonder er bij na te denken er gewoon benzine ingedaan. Ludy heeft ons naar boven gesleept en daar afgezet bij de garage. De meneer van de garage had er wel lol in, het zal wel weer een vrouw zijn. Maar gelukkig had hij die dag nog tijd en heeft hij de tank leeggemaakt en doorgespoeld. Gelukkig was er niets kapot en deed hij het daarna weer gewoon. Jeetje wat voel je je dan dom als je dat hebt gedaan, waarschijnlijk gebeurt me dit niet nog een keer.
En toen begon het te sneeuwen en te sneeuwen en te sneeuwen en te sneeuwen en te sneeuwen en te sneeuwen en nog veel meer sneeuw. Het begon met een paar centimeter, leuk lekker sleeën. Toen dooide het weer een beetje en ging de sneeuw weer weg. Maar vrijdag begon het te sneeuwen en stopte het niet meer. Toen we zaterdag wakker werden lag er 50 cm sneeuw en s’avonds lag er al 70 cm sneeuw. We hadden nog helemaal niet op zoveel sneeuw gerekend, de tuin was nog niet winterklaar. De trampoline stond er nog en de ligstoelen stonden nog klaar voor gebruik.
Zondag ben ik aan de buurman gaan vragen of dat hij onze parkeerplaats wilde sneeuwfrezen, dit doet hij elk jaar. Maar zijn sneeuwfrees bleek kapot, dan maar naar een andere buurman, maar zijn frees was ook kapot. Omdat er zoveel zware sneeuw was, konden de frezen het niet aan en gingen ze kapot. Nou toen zat er niets anders op dan met de hand te scheppen, jeetje wat is dat een rotwerk. 70 cm sneeuw wegscheppen is echt geen lolletje.
Nu zeggen ze dat dit waarschijnlijk wel zal blijven, de winter is begonnen.
Het is wel vreemd want vorig jaar hebben we niet zo veel sneeuw gehad als nu, en nu is het er al zo vroeg. Op het nieuws zeiden ze dat het 51 jaar geleden is dat er in 1 keer zoveel sneeuw is gevallen.
En het sneeuwt nog steeds, voor zaterdag geven ze zelfs een nacht temperatuur van -15ºC aan.
Dan word het echt winter en echt koud.
Ik ben nu weer helemaal bij met mijn berichten van de afgelopen periode.
Tot de volgende keer.
Heel veel witte groetjes,
Mirte
p.s. Dank je voor jullie reacties, erg leuk om te lezen.
-
15 November 2007 - 18:50
Jamaica:
Zo Mirte, dat is een hoop sneeuw. Wat leuk, ik zou graag bij je komen sleeën nou. Dat moet wel veel sneeuw pret zijn. Ik vond het namelijk vorig jaar heel leuk om met jullie in de sneeuw te spelen. Misschien is het nu ook wel een beetje te veel of valt er in zoveel sneeuw ook goed te sleeën?
Grappig zo van de foto's in het zwembad in de zon naar de foto's in warme, dikke kleren in de sneeuw. Dat allemaal in 2,5 maand.
Groetjes van Jamaica. -
15 November 2007 - 18:59
Mireille:
Hey nicht!
Leuk om je verhalen en foto's weer eens te lezen. Ja, ik weet het ik had al veel eerder een bericht op je site of mail moeten achterlaten.
Was het leuk dat de hele 'oude' familieleden langskwamen? Ik weet dat zij het in ieder geval geweldig vonden. Heb de verhalen van moeders uitgebreid aangehoord! haha
Dat over lievelings kleindochter zal ik maar even door de vingers zien...
Jammer dat je liefde over is, maakt het wel lekker warm terwijl het buiten koud is! Gelukkig maar dat jullie het nog wel goed met elkaar kunnen vinden. Want hoe gaat het eigenlijk met zijn plannen om in Zwitserland een restaurant te runnen? Daar wilde je toch ook gaan helpen? Of wilde je alleen maar op beroemd worden op tv? ;)
Hier zijn geen beroemdheden helaas, alleen maar het plebs genaamd Mathijs en Mireille. Ook in de kou trouwens het wordt al tijd voor de oorwarmers en je geloof het niet.. er staan al thermo lange onderbroeken in de krantjes!
Bij jullie moet het helemaal gaaf zijn, 1 grote witte vlakte met hier en daar een puntje groen van de bomen. Een ondergaande zon met een rode gloed eromheen, ik zie al een posterfoto mogelijkheden!
Ach, ik blijf wel gewoon dromen.... of maak jij ff zo een mooie foto voor me?
Bevalt je werk nog steeds? Kan me voorstellen dat je af en toe de neiging hebt om weer eens het kikkerland genaamd Nederland op te zoeken. Maar ik neem aan dat je daarna weer snel terug wilt? Of heb je toch nog de wens om naar Italie te gaan (dat klopt toch?) en de zon ipv de winter op te zoeken. En je moet natuurlijk nog een keer je zus in India opzoeken!
Wat een avontuurlijk en reislustig gezin zijn jullie eigenlijk! haha
Heel veel plezier en ik beloof plechtig wat vaker op je site te kijken of in ieder geval een mailtje sturen!
Groetjes, je (lievelings) nicht Mireille -
17 November 2007 - 11:40
Karolien :
ha die mirte,
het was weer een heel verhaal daar moet je wel effe tijd voor nemen maar wel leuk al die sneeuw ik heb wel zin om naar zwitserland te komen om het met eigen ogen te zien het lijk me zo leuk ik hou wel van de sneeuw alleen jammer dat het zo koud is (ha ha)nou ik wacht op je volgend verhaal!
vele groetjes van emiel en karolien!!!
-
18 November 2007 - 17:00
Yolande:
hoi mirte je kent me niet, maar ik heb net je stukjes en foto's bekeken en dat ziet er leuk uit!! we zijn nog steeds niet in zwitserland geweest, maar ooit gaat dat er van komen hoor... ik ben getrouwd met de broer van anja en we wonen op een boerderij in frankrijk. we hebben ook een aupair gehad die prima beviel en ik weet wat voor goeds je doet daar in zwitserland!!! over niek schrok ik! gaat het hele restaurant gebeuren nu nog door??? nou ik wens je nog veel plezier daar en hoop nog eens vaker wat te lezen en te bekijken,
groetjes yolande verstegen uit frankrijk -
21 November 2007 - 06:40
Caroline:
Hoi hoi Mirthe,
Wat ontzettend leuk om je zo te kunnen volgen in Zwitserland. Het lijkt me een heerlijk land, en we komen zeker nog eens bij je kijken. Wat super dat jullie daar zo lekker veel sneeuw hebben, daar zouden de kinderen hier ook van genieten.Zo te zien doen jouw dametjes dat daar ook volop. We zien elkaar gauw met carnaval!
ALAAF!
-
21 November 2007 - 18:38
Oma:
Wat een hele leuke foto's. Een mooie herinnering.En leuk dat ik erop sta.
Groeten Oma Rijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley