Op safari

Hallo allemaal,

Habari zeno? (hoe gaat het met jullie?)
Habari za nyumbani? (hoe gaat het thuis?)
Habari za asubuhi/mchana/jioni/usiku? (hoe is de ochtend/middag/avond/nacht?)

We zijn op safari geweest, joehoe. We hebben 5 heerlijke dagen gehad, even er lekker tussenuit en genieten.
Donderdag 14 mei konden we met Michael, hij is de oprichter van het kindercentrum en eigenaar van vliegtuigmaatschappij precisionair, meerijden naar Arusha. Dit scheelde ons al weer een busreis van 5,5 uur, nu deden we er maar 2,5 uur over. En toen mochten we ook nog 2 nachten bij hem thuis logeren, helemaal super.
Arusha is best een grootte stad, met arme delen en hele rijke delen. Nou Michael en Triza wonen in het hele rijke gedeelte, jeetje wat een huis. Het is een enorm huis, met een grote muur erom heen en overal loopt personeel rond.
Dit was wel een bijzondere ervaring. Toen we uit de auto stapte werden gelijk onze spullen aangepakt en we mochten zelf niets dragen, dat wilden zij doen. We moesten op de bank gaan zitten en kregen drinken aangeboden. Toen hoorde we veel gerommel in de keuken en even later moesten we aan tafel komen. Jeetje deze dames hadden echt heerlijk gekookt, genieten. Als iemand dan iets wilde werd er naar de keuken geroepen en kwamen deze dames het brengen. Toen we klaar waren met eten gingen wij weer naar de kamer, en gingen de dames alles afruimen en poetsen. S’middags waren we even op onze kamer, kwam er opeens een dame binnen om de ramen en de gordijnen dicht te doen, want het werd donker.
We zijn een dagje Arusha in geweest, een beetje inkopen gedaan en rond gekeken. Mijn fototoestel was kapot gegaan, dus heb ik in Arusha een nieuwe gekocht. Ik kon natuurlijk niet op safari zonder fototoestel. En na een paar winkels af geweest te zijn, heb ik een goede gevonden.
We zijn ook nog even over de markt gelopen, dit was wel wat anders dan onze kleine dorpsmarkt in Usseri. Het was heel mooi, heel veel kleuren en spullen. Maar helaas ook heel veel mensen die de hele tijd achter je aanlopen en dingen vragen. Jambo mzungu, wat heb je nodig, kan ik je helpen, spreek je swahili, kom bij mij kopen, kom bij mij. In het begin antwoord je nog wel, maar dat is al snel klaar. Iedereen word heel opdringerig en vervelend. Dus op het eind zeiden we gewoon, please laat ons alleen lopen, vandaag zijn wij geen mzungu’s.
Toen we terug kwamen bij het huis van Michael en Triza waren we onze schoenen kwijt. Wij overal gezocht, bleken ze ze aan het poetsen te zijn! De volgende ochtend, toen wij net op het punt stonden om te vertrekken, kwam er een dame naar me toe en zei; trek je schoenen eens uit, ik wil ze poetsen. Wat een leven, zou echt niets voor mij zijn.

Zaterdag ochtend begon onze safari dan echt, we werden opgehaald door onze chauffeur/gids. Even kennisgemaakt met Fay en toen vertrokken richting Mto wa Mbu. Daar zijn we even gestopt om ons onderkomen voor die nacht te bekijken. Daarna gelijk doorgereden naar Lake Manyara National park. Even alle papieren invullen en dan naar binnen. Joehoe, wat is dit mooi. We hebben heel veel dieren gezien en ook de natuur in dit park is heel mooi en groen. We waren nog maar het dak van de auto aan het openen (dan kun je staan en goed rond kijken) en toen zagen we al een zwarte Cobra de straat oversteken. En al snel volgden een heleboel apen, impala’s, olifanten, giraffen, vogels, nijlpaarden, flamingo’s, schildpadden, buffels enz. enz.
Toen we over de weg reden kwam er opeens een hele familie olifanten aan. We zijn toen stil gaan staan op de weg, auto uitgezet, en genieten. Wouw, olifanten zijn echt groot. We hebben echt staan genieten. Het was een hele familie met grote en kleine olifanten. De kleintjes waren aan het spelen/stoeien voor onze auto.
Het was allemaal zo leuk om te zien, een heel goed begin van onze safari.

De volgende morgen zijn we optijd vertrokken richting de Serengeti. Dit was best wel een eind rijden, 4 uur ongeveer. Maar wel mooi en vooral veel gehobbel. Onderweg al veel dieren gezien, vooral veel zebra’s en gazelle’s. Net voordat we officieel Serengeti National Park inreden zagen we een mannetjes leeuw liggen die aan het eten was. Hier hebben we even staan kijken. En toen we verder reden zagen we ook nog 2 vrouwtjes liggen, 2 meter van de auto vandaan. Hier natuurlijk ook even staan kijken en foto’s gemaakt. Toen de Serengeti in gereden en daar nog veel meer dieren gezien. We hebben op onze safari vooral heel veel leeuwen en olifanten gezien. Olifanten kun je altijd wel zien, maar leeuwen is wel speciaal. Je ziet er altijd wel een paar, maar wij hebben er zeker 30-35 gezien. Etend, slapend op de grond, hangend in de boom, lopend, liggend op de rotsen.
Aan het eind van de dag begon het te regenen en zijn we naar onze lodge gereden.
Bij binnenkomst kregen we gelijk een drankje aangeboden, en vroegen ze of ze onze tassen mochten dragen. We zijn toen naar onze kamer gebracht, ook die zag er heel goed uit. Even lekker een warme douche genomen en uit gerust en toen richting de eetruimte gegaan. Toen we richting de eetruimte liepen zagen we dat er een zwembad was, joehoe. Het eten bleek een chic 4-5 gangen diner te zijn. We kregen een menulijst waaruit we konden kiezen, eerst soep, koud voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. Het was heerlijk (beetje veel), maar helaas niet echt afrikaans.

De volgende ochtend toen we wakker werden en de gordijnen open deden keken er ons een paar apen aan. Dat was wel even schrikken, we hadden al advies gehad om ramen en deuren dicht te doen als we weg zouden gaan, maar nu we er waren durfde ik ze ook niet open te doen. Na een heerlijk ontbijt buffet zijn we weer het park ingegaan en rond gereden. We hebben weer heel veel dieren gezien, in alle soorten en maten. Lekker uitwaaien in de auto en ondertussen goed rondkijken of je dieren ziet.
We hebben ook een hele emigratie van de wildebeesten gezien, dit is een kruising tussen een koe en een buffel. Heel veel hebben we er gezien, overal in de Serengeti zag je ze lopen. Echt heel mooi om te zien, overal waar je keek waren wildebeesten.
Gelukkig was het deze middag-avond mooier weer. En toen we terug kwamen bij de lodge hebben we dan ook een lekkere duik genomen. Het was eerst wel een beetje frisjes, maar als je er eenmaal in was, was het heerlijk. Met prachtig uitzicht over de Serengeti. S’avonds weer een heerlijk 4-5 gangen diner, genieten.

En toen de laatste dag Serengeti alweer. We zijn deze ochtend heel vroeg (06.00) begonnen, om de luipaard te kunnen zien. Maar helaas we hebben hem niet gevonden, hij hield zich heel goed verstopt. Daarna even terug geweest naar de lodge om te ontbijten en onze spullen te pakken. Toen konden we er weer tegen aan. Nog een paar uur in de Serengeti rondgereden en toen richting Ngorongoro gegaan. Dit was weer een heel eind rijden maar ook heel mooi. Hier zagen we ook weer een hele kudde olifanten voorbij lopen met hele kleintjes erbij.
Eind van de middag aangekomen bij onze volgende lodge, op de rand van de Ngorongoro crater. Wouw wat een uitzicht, je kon de hele crater zien. Op het terras stond een hele grote verrekijker, toen ik er door keek zag ik 5 neushoorns lopen. Echt heel mooi om te zien, deze hadden we nog niet gezien. Daarna lekker op het terras zitten kaarten, samen met Fay (onze gids) en nog een afrikaanse man. We hebben weer een nieuw spelletje geleerd en zij ook. Het was heel erg gezellig, we hebben veel lol gehad. S’avonds lekker gegeten, minder dan de vorige avonden, maar toch ook wel lekker. Nog even gekaart en toen lekker ons bedje in. Het zijn toch wel hele vermoeiende dagen.

De volgende ochtend was het aan het regenen en de crater was niet eens te zien, alleen heel veel mist. Wij zagen onze dag in de crater al helemaal in duigen vallen. Maar gelukkig eenmaal in de crater was de mist opgetrokken en konden we toch alles zien. De crater op zich is niet zo heel mooi en bijzonder. Maar het is wel bijzonder om er geweest te zijn. Het is een grote open vlakte met een paar wegen er door heen. We hebben hier nog wel een cheeta en een neushoorn gezien, dat was wel heel bijzonder en mooi. Ook hebben we een leeuw van heeeeel dicht bij gezien, 1 meter van de auto vandaan. Hij zat net naast de weg en wij gingen er precies naast stilstaan, je kon hem bijna aaien. We hebben hier een hele tijd gestaan en heel veel foto’s gemaakt. Toen nog een paar rondjes gereden en nog meer leeuwen en olifanten gezien en toen de crater weer uit. Je mag maar max. 6 uur in de crater zijn. Toen zat onze safari er echt helemaal op, helaas.

Daarna hebben we nog 1 nachtje in Arusha geslapen en onze laatste inkopen gedaan. Toen heeft de chauffeur van Michael ons naar Moshi gebracht, scheelde ons weer een bus reis. Ook kregen we nog een adres van hem mee van een vriend die in Moshi woont. Hij kon ons wel helpen om een goede bus te zoeken naar Leto, het kindercentrum. Het is hier heel belangrijk om contacten te hebben. Dus wij zijn naar hem toegegaan en hij zou ons de volgende dag wel helpen.
De volgende ochtend naar hem toe gelopen. Hij kwam gelijk naar ons toe en ging ons helpen. Met de auto (met chauffeur) naar het busstation gereden. Terwijl het heel dichtbij is. Hij heeft een goede bus voor ons gezocht en over de prijs onderhandeld. We kregen de gewone prijs en niet de mzunge (blanke) prijs.

Joehoe, heerlijk 4 uur hobbelen in een overvolle, warme bus.
Voorons zat er een jongen die begon overtegeven uit het raam, heerlijk
Toen we er bijna waren hebben we de zuster gebeld, zodat ze ons kon komen halen. In Usseri hebben we even moeten wachten, maar toen kwam de zuster ons halen. We kregen allebij een dikke knuffel, ze was heel blij ons weer te zien en wij haar. Toen naar het centrum gereden en daar waren heel veel enthousiaste kinderen en zusters. Het was een heel leuk welkom, een echt welkom thuis gevoel.
Ook bleek er weer een nieuw kindje te zijn, een klein manneke. En klein is hij echt. Hij is 2 maanden te vroeg geboren en toen hij aankwam was hij net 2 maanden oud. Volgens mij heb ik nog nooit zo’n kleine baby gezien, volgens mij zou hij in nederland nog in de couveuse moeten liggen. Maar hij doet het heel goed. Vorige week is hij een paar dagen naar het ziekenhuis geweest, hij at niet goed en had al 2 nachten veel gehuild. Maar nu is hij weer terug en gaat het goed met kleine Anton.

Het is hier nu heel druk met vanalles. Volgende week komt er een aardsbischop uit Rome op bezoek en dan moet alles er heel mooi uitzien. De huizen worden opnieuw geschilderd, de tuin word mooi gemaakt, er word een Maria beeld gemaakt en alles moet in orde zijn. Deze meneer komt maar een uurtje langs maar toch is het een hele planning.
De dames van de was helpen in de tuin, de timmerman verft, iedereen is druk bezig. Ook wij zijn al gevraagt of we mee willen helpen in de tuin, dus dat gaan we van de week ook nog maar even doen.

Verder zijn we nog steeds lekker bezig met de kindjes, heerlijk knuffelen en spelen. Als ik aan kom lopen, lopen er gelijk een aantal kinderen naar de schommel. Die moet ik er dan opzetten en heel hard en veel duwen.
Met mijn swahili gaat het aardig, ik ken al heel veel woorden. Maar zinnen maken is wat moeilijker. Ik ga nu regelmatig bij de wasdames kletsen, dat is heel goed voor hun engels en mijn swahili. En vooral heel gezellig. Gisteren zijn we met z’n vieren bij een winkeltje om de hoek, even wat wezen drinken. Heel erg gezellig.

We zijn nu nog maar 3,5 week hier, het gaat echt heel snel.
Het zal wel heel vreemd zijn om hier weg te gaan, en al onze kindjes achter te laten.
Maar we gaan weer verder, de volgende kindjes wachten op ons. Vanaf 1 Juli zijn we in Haydom, Tanzania. Waar we voor 9 weken in een childcare gaan werken bij een ziekenhuis. Hier gaan de kinderen naar toe waarbij de moeder bij de geboorte overlijd, dit zullen dus allemaal hele kleine baby’s zijn. Ik heb er al heel veel zin in.

En joehoe, mijn ouders en zus hebben geboekt. Ze komen voor 3 weken op bezoek in Tanzania. Als wij in Haydom zijn. Ik ben heel benieuwd hoe zij het gaan vinden, en ik vind het heel erg leuk om hun het mooie Tanzania te laten zien.

Zo dit was het weer voor voorlopig, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte.
Volgende keer weer meer over de kindjes en het centrum.
Ik zou het weer heel erg leuk vinden als jullie een berichtje achterlaten.

Kwa heri.

Groetjes Mirte

Oja, ondertussen heb ik de geitenbloedsoep gegeten. Met pinksteren zijn we naar het huis van de priesters geweest en daar hadden ze deze delicatesse (volgens hun). Maar het idee maakt het viezer dan het is, maar toch kan ik het niet aanraden. Ik ben blij dat ik het een keertje heb geproeft, maar een tweede keer hoeft echt niet.