Alweer een week in Nederland

Hallo allemaal,

Na een fantastisch jaar ben ik weer terug in Nederland.
Het voelt vreemd, maar ook vertrouwd om hier weer te zijn.
Maar vooral heel erg koud!! Ik snap dat jullie het na al die maanden beu zijn, ik ben het nu al beu.

De laatste dagen in Afrika voelde heel vreemd. Het voelde daar zo vertrouwd, na een heerlijk jaar daar geweest te zijn. Het vertrouwde achterlaten en weer terug naar het oude. Maar het is weer heerlijk om terug te zijn en iedereen weer eens te zien.

Het afscheid in Leto, Tanzania was vreemd. Nu heb ik echt geen idee wanneer ik iedereen weer zie. Iedereen vraagt aan je, wanneer kom je weer terug? Nu zijn we natuurlijk al 2 keer terug geweest na ons vrijwilligerswerk daar, en ze hoopten dat we snel weer terug komen. Maar helaas, nu moeten ze echt even wachten (en ik ook).
De avond voordat we gingen hebben we bij de zusters gegeten, weer een afscheidsmaaltijd. Het was weer ouderwets gezellig en we hebben veel gelachen. Op het einde wilden ze graag nog even speechen, om ons weer te bedanken. Maar iedereen schoof het op elkaar af, wie het mocht doen, in het engels (dat was het probleem). Tot dat 1 van de zusters zei, maar ze verstaan ook Swahili. Nou dan wilde zuster Christina wel speechen. Het was super dat ze een speech deed in het swahili, en we verstonden het nog helemaal ook. Wouw, we voelde ons echte afrikanen. Ze bedankten ons weer voor onze goede zorgen, dat we nog steeds aan hun dachten, en dat we zeker voor hun moeten blijven bidden (dat komt helemaal goed).

Op de ochtend van vertrek snel iedereen nog een keertje dag gaan zeggen, de Zusters keken snel even in onze tassen of we niet stiekem een kindje mee namen. Maar helaas die paste er niet meer in, anders had ik het graag gedaan.
En toen was het echt voorbij.

Olga heeft ons naar de grens gebracht, daar zijn we lopend de grens over gegaan naar Kenia.
Daar weer een visum gekocht (mijn paspoort is bijna vol) voor Kenia. We vroegen aan de douanier waar we de bus naar Nairobi konden vinden, maar hij zou hem wel even bellen voor ons. En nog geen 5 minuten later stond er een auto voor de deur. Ik had een grote bus verwacht, dus voor de zekerheid nog maar even de prijs gevraagd. Nee ze zouden ons echt voor Ksh 450 (ongeveer €4,50) naar Nairobi brengen, en het zou maar 3,5 uur duren. Nou spullen inladen en vertrekken. De reis ging heel goed. Het was een 8+1 persoons auto en werd niet voller geladen, wat heel bijzonder is in Afrika. Het was heel erg druk in Nairobi, maar 4 uur later waren we echt in Nairobi. Daar moesten we een taxi nemen en die kost dan Ksh 1000, waar je maar 20 minuutjes in zit.

Toen zijn we nog twee dagen in Nairobi geweest. Eerst een nachtje in ons bekende guesthouse, waar we onze eerste, middelste en bijna laatste nacht hebben geslapen. De zaterdag nog geshopt en lekker gewandeld, nog even genieten van het mooie weer.
En toen hebben we nog een nachtje bij vrienden van Triza (uit Arusha) geslapen. Ook daar zijn we heerlijk verwend en hebben we ons klaar gemaakt voor de reis naar huis.
Zondag ochtend lekker ontbeten met zoete aardappel en Afrikaanse thee (zonder gember voor mij, bah). En toen naar de kapper, als je een jaar in Afrika bent geweest, hoor je met vlechtjes thuis te komen. We hebben 6 uur bij de kapper gezeten, maar het is het absoluut waard. Ik heb nu vlechtjes met rood en zwart haar en Jamaica blauw met zwart haar.

En toen was het echt zover. Furrie en haar man hebben ons naar het vliegveld gebracht. De weg waar we een jaar geleden ook reden. Toen verklaarde ik onze chauffeur nog voor gek dat hij een trui aan had, wat had ik het toen warm. En nu had ik bijna zelf een trui aangedaan, het was frisjes (22 graden).

De reis is heel erg goed gegaan. We gingen sneller dan gepland, waardoor we ietsjes langer moesten wachten in London. Het uitstappen in London was vooral erg koud, op mijn slippers.
En na toen nog een korte vlucht kwamen we aan in Brussel. Snel onze koffers gepakt en door de douane gegaan. En daar stonden papa, mama en Karima mij op te wachten met een groot spandoek. Het was echt een super ontvangst. Gelukkig hadden ze mijn winterjas bij, eerst wilde ik hem niet aandoen, maar later was ik er toch wel blij mee.
Thuis hing er nog een spandoek en ballonnen, erg leuk allemaal.

Na wat gedronken te hebben, met een lekkere koffiekoek erbij. Heb ik mijn koffers uitgepakt, met al mijn mooie spullen er in.
S’avonds kwamen er een heleboel mensen op bezoek, het was heel erg leuk om iedereen weer te zien. De afgelopen week heb ik me weer ingeschreven in de gemeente, ik mocht weer terug komen. En vooral rustig aan gedaan, heerlijk aan het nagenieten van het fantastische jaar wat ik heb gehad.
En wat ik nu ga doen, geen idee. We zien het wel. Eerst eens heel wat mensen gaan bezoeken, en wie weet vind ik ergens wel leuk en gezellig werk.

Iedereen heel erg bedankt voor het lezen van al mijn verhalen. Het was altijd super om al jullie reactie te lezen. Het was een super jaar, en het maakt het nog bijzonderder als je al die reactie leest dat mensen trots op je zijn. Dank jullie wel!

Groetjes Mirte

p.s. ik ben in Tanzania mijn sim-kaartje van mijn nederlands nummer verloren, dus ik heb nu een nieuw nederlands nummer: 06-57378432