Alweer bijna 3 weken in Tanzania

Hallo allemaal,

Ik ben al weer bijna 3 weken in Afrika, wat gaat de tijd toch snel.
Maar het voelt ook als of we hier al heel lang zijn, het voelt hier ondertussen heel erg vertrouwt.

In het begin was het wel even wennen.
Het is hier een heel ander klimaat, het is hier echt heerlijk warm. Meestal tussen de 25C en de 35C graden. En s’nachts koelt het heerlijk af, heerlijk om te slapen.
De kinderen worden hier verzorgt door nonnen, dit was ook wel even wennen. Ben je druk bezig met de kinderen, gaan opeens bijna alle nonnen weg. Tijd om te bidden.
Er blijven wel altijd 2-3 nonnen bij de kinderen, maar in het begin stonden we wel even vreemd te kijken. Nu zijn we het al gewoon, en weten we wanneer ze gaan. En is het geen enkel probleem meer.
De nonnen (het zijn bijna allemaal jonge dames) zijn echt schatten, ze zorgen heel goed voor de kinderen. Ook wij hebben het heel gezellig met hun. Ze vinden het heel erg leuk om ons Swahili te leren. En zij willen weer graag engels van ons leren.
In het begin waren zij (en wij ook) wel wat afwachtend naar elkaar, maar nu gaat alles heel spontaan en leuk. En natuurlijk is ons al gevraagt of wij ook non willen worden. Maar ik denk toch niet dat dat iets voor mij is.

De omgeving is hier heel erg mooi, heel groen. Overal staan bananenbomen en heel veel andere mooi bomen en planten. Het zou nu eigenlijk heel veel moeten regenen, het is nu het regenseizoen, maar tot op heden heeft het bijna niet geregent. Alles begint langzaam aan nu een beetje dor te worden, dus nu mag die regen wel komen.
Het centrum hier is echt heel erg mooi. Hele mooie huizen voor de kinderen, en een hele leuke (speel)tuin. Alles is echt met zorg aangelegt, en bijgehouden.
Ook wij hebben een heel erg mooi huis, met veel luxe. Het huis bestaat uit 3 slaapkamers, woonkamer, keuken en badkamer (met wc en een warme douche). We hebben gewoon electriciteit, maar hij valt wel regelmatig uit. Dus de kaarsjes staan altijd klaar en de zaklamp ligt op een vaste plek.

De kinderen zijn echt schatten. Ondertussen zijn er al 42 kinderen. Toen wij hier een paar dagen waren, is er nog een kindje bij gekomen. Een hele mooie meid, van waarschijnlijk 6 maanden oud. Ze is gevonden op straat en toen naar het ziekenhuis gebracht, en vandaar uit weer bij ons terecht gekomen. Ze weten niet hoe oud ze is en waar ze vandaan komt. Heel vreemd vind ik het, maar helaas gebeurt het hier regelmatig.

Ook al de andere kinderen zijn schatten. We krijgen ook steeds meer contact met ze. Ze roepen de hele dag ‘bibi mbebe’. Bibi betekent oma, zo noemen ze alle vrijwilligers (blanke vrouwen) en ‘mbebe’ betekent optillen. Ze willen dus heel graag opgetild worden door ons. Dat worden ze door de nonnen niet meer zoveel gedaan, en ze vinden het heerlijk. Als je hier kan lopen dan ben je groot en kan je alles zelf (aankleden, eten) en dan hoef je natuurlijk niet meer opgetild te worden (vinden zij). Maar de kinderen weten ondertussen heel goed bij wie ze moeten zijn om opgetild te worden, dus horen wij de hele dag ‘bibi mbebe’.

We werken hier van 7.00 tot 8.30. Dan hebben we pauze en gaan we ontbijten, dan beginnen we weer om 9.30 tot 12.30. Dan gaan wij eten en lekker even relaxen. En dan van 15.00 tot 19.00 zijn we weer bij de kids. Het is een heerlijk rooster, en als we het eens anders willen dan kan dat ook.
Ze hebben hier ook een andere tijdsklok. Ze beginnen te tellen om 6.00 s’morgens, als de zon op komt. Dus 7.00 is 1 uur en 12.00 is 6 uur. En 19.00 is dan weer 1 uur. Het was voor ons wel even wennen, en het heeft voor heel wat misverstanden gezorgt. Maar nu vertellen we meestal wel onze en hun tijd, om misverstanden te voorkomen.

Vorige week hebben we een loge in huis gehad. Gideon is een klein manneke van 3 maanden. Hij was vorige week ziek en at niet goed. Wij hebben hem toen in huis genomen en heerlijk met hem geknuffeld en hem goed verzorgt. Hij bleek een longontsteking, oorontsteking en een beetje uitgedroogt te zijn. Hij kreeg zus antibiotica en speciale voeding. Elke keer kleine beetjes voeding, en hopen dat het binnen blijft.
Gideon heeft ook 2 nachten bij ons geslapen, dit was heel gezellig maar ook wel vermoeiend. Zo’n klein jochie dat elke 3 uur wakker word en de fles wilt hebben. Maar hij is er weer helemaal boven op, dus het was niet voor niets.

Elke dinsdag gaan we naar de markt in Usseri, dat is een hele belevenis.
De nonnen gaan elke week, samen met Youffe de chauffeur. En wij mogen dan mee.
Het is altijd heel erg druk op de markt, overal lopen en zitten mensen. Iedereen verkoopt wat hij heeft, de een een paar tomaten, de ander weer mango’s.
Er komen volgens mij niet zo vaak blanke mensen in Usseri, want ze roepen de hele tijd ‘mzungu’ wat blanke betekent. En als je dan iets in het Swahili terug zegt, kijken ze eerst heel vreemd en dan beginnen ze te lachen. Ze vinden het echt fantastisch als je een beetje Swahili terug praat. Ook al is het alleen maar ‘goed’ als zij vragen ‘hoe gaat het?’. Of ‘nee, dankje’ als ze vragen of je iets van hun wilt kopen.
Op de markt kopen we altijd heel veel vers fruit en groente, echt heerlijk. Ook kopen we elke week fruit voor de kinderen, dit vinden ze echt heerlijk.

Op het centrum is ook een school voor de kinderen van het centrum en de kinderen uit de omgeving. De juffrouw van de school, Happynes, had ons aangeboden ons Swahili les te geven. Afgelopen woensdag hebben we onze eerste les gehad, jeetje het is echt niet simpel. Maar volgens haar is het echt heel erg simpel, alle mensen hier spreken het al, dus moeilijk kan het dan niet zijn. Maar helaas is het voor ons best wel moeilijk, maar woordje voor woordje komen we er wel.

Gisteren zijn we met een aantal kinderen naar het ziekenhuis geweest. De jongste kindjes moesten getest worden op HIV, en een aantal oudere kindjes moesten mee omdat ze ziek waren. Als ze hier naar het ziekenhuis gaan, krijgen ze allemaal hele mooi kleren aan. Het lijkt wel een feestje, ook gaan er koekjes en drinken mee. We waren s’morgens om 8.30 vertrokken en om 15.30 waren we weer terug. Maar het was eigenlijk vooral heel erg lang wachten. Ik had Gideon de hele tijd op schoot, en dan zit je daar een paar uur te wachten. Je hebt geen afspraak, dus het is gewoon wachten op je beurt. En dan blijkt Gideon helemaal niet te hoeven, ze wisten al dat hij negatief was. Ja dat is niet altijd fijn, maar zo gaat dat.

Vorige week zijn we mee geweest naar de kerk. Ze hebben hier op zondag 4 diensten. Om 6.00 en 8.00 diensten voor volwassenen. Om 10.00 een kinderdienst en om 12.00 een tienerdienst. En alle diensten zit de kerk helemaal vol, echt heel veel mensen. Het was wel bijzonder om mee te maken, wij zijn met de kinderen naar de kinderdienst geweest. Alle kinderen hele nette kleren aan, en dan in de auto. Onderweg willen er een heleboel kinderen mee en er past er altijd nog wel eentje bij. Je ziet ook overal kinderen lopen, ongelooflijk waar al die kinderen van daan komen. Je ziet geen huisjes, maar wel overal kinderen vandaan komen. Eenmaal in de kerk, moet je gaan zitten en begint de dienst. Tijdens de dienst loopt er een meneer met een stokje rond en als je niet oplet of niet goed zit krijg je een tik met het stokje. Heel vreemd om te zien. En alle kinderen kijken je aan of ze nog nooit een blanke hebben gezien.

Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van alles hier.
Het is dus vooral heel erg genieten, met al deze schatten van kinderen.
Tot het volgende bericht.
En ik zou het heel erg leuk vinden als jullie een berichtje achter zouden laten.

Groetjes uit het mooie en warme Tanzania, Leto.
Groetjes Mirte